|
|
 |
|
 |
|
BERFİN
SEN HİÇ GECEYE AĞLANDIN MI BERFİN?
Kuşlar ve çiçeklerle başlardım şiire,
Güvercinler uçardı mavi göklerde
Gah çiçek olurdun
Gah kuşlarla gezerdin
O gri defterlerde,
Kirlenmemiş bir kalbim vardı,
Sana adanmış,
Ne çok severdim bir bilsen,
Ah!!! Aşk:
Meğer aldanmakmış,
Ve ölüm gelirdi Berfin,
Sevda gecelerime,
Munis bir dost olurdu ölüm,
Beyaz güller titrerken ellerimde
Seninle ölümden şiire döndüm,
Seni gördüğüm zaman
Önce tatlı bir uğultu duyardım,
Sonra kızgın bir tayfun kopardı
Kıyısında yüreğimin
Ve iki kurşun yırtardı zarını gözlerimin,
Sen aşka inanmıyordun bile
Aşk senin neyine,
Ben umuttan anıtlar sergilerken,
Karamsarlık denizine
Şimdi kulaklarım sağır
Bu makinalı şehirde
Gölgemle dost oluyorum,
Bu yalnızlık ikliminde
Biliyorum aşka inanmıyorsun
Sen aşkı aradın mı?
Yandın mı?
Yakardın mı?
Sen hiç geceye ağladın mı Berfin?
Mustafa KARADAĞLI
|
|
|
 |
|
 |
|
|
Bu yazının tüm hakları ve sorumluluğu
MUSTAFA KARADAĞLI üzerindedir.
Bu yazının ilgili yazara ait olmadığını, yazının içeriğinde şahsınıza veya toplumun genel ahlak değerlerine bir hakaret olduğunu, içeriğinde açıkça yazılmış müstehcen ifadeler veya edebi yazılarda olmaması gereken ağır küfürler bulunduğunu düşünüyorsanız, ilgili yazıyı ve yazarı site yönetimine bildirebilirsiniz.
Yazıların içeriğinden www.edebiyatdunyasi.com ve Ada İnternet Yayıncılığı ve Reklamcılık Şti. yetkilileri sorumlu tutulamaz. |
|
|
1
|
|