|
|
 |
|
 |
|
KOCAMAN KALPLİ ADAM
Kocaman kalpli bir adam tanıdım ben aslında
Gözleri ummanlar kadar derin
Masmavi derinliklerinde kaybolduğum
Boyu arşa değer
Koynunda var olduğum
Kocaman bir devdi aslında
Öyle büyük bir sevgi vardı ki yüreğinde
Neye sarılsa içine alır
Can verir yeniden diriltirdi
Umudum oldu, yarınım oldu
Dudaklarından dökülen her cümle
Şiir gibi gelirdi bana
Her kondurduğu busede
Nefesim olur can verirdi bana
Bir adam tanıdım ben aslında
Adam diye dolananlardan bambaşka
Yoktu bakarsan hiç bir heybeti
Kocaman bir kalp vardı canında
Alır götürürdü beni
Onla her olduğum an birşey sanardım kendimi
Onunla birlikte kocaman olurdum bende aslında
Kanatsız meleğim derdi
Derin derin bakardı o masmavi gözleriyle
Deler geçerdi yutkunurdum
Güçlü olmam gerekmezdi onun yanında
O kocaman adamın yanında ;
Savunmasız bir çocuk olurdum
Tutardı sımsıcak elleriyle ellerimden
Yüreğimi, herbir hücremi ısıtırdı
Sarılırdım sıkıca içime çekerdim
O kocaman devi
Her sabah günaydın derdim
Bende kocaman olabilmek adına. |
|
|
 |
|
 |
|
|
Bu yazının tüm hakları ve sorumluluğu
Ayca Acun üzerindedir.
Bu yazının ilgili yazara ait olmadığını, yazının içeriğinde şahsınıza veya toplumun genel ahlak değerlerine bir hakaret olduğunu, içeriğinde açıkça yazılmış müstehcen ifadeler veya edebi yazılarda olmaması gereken ağır küfürler bulunduğunu düşünüyorsanız, ilgili yazıyı ve yazarı site yönetimine bildirebilirsiniz.
Yazıların içeriğinden www.edebiyatdunyasi.com ve Ada İnternet Yayıncılığı ve Reklamcılık Şti. yetkilileri sorumlu tutulamaz. |
|
|
1
|
|